سلام

گلميخ به روزه

خوب حالا وقتشه كه كمي براي خودت باشي.

و خوش باشي.

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي اَشْهَدَنا
ستايش خدايي را سزاست که ما را
مَشْهَدَ اَوْلِيائِهِ في رَجَبٍ وَاَوْجَبَ عَلَيْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ
در ماه رجب به زيارتگاه اوليائش رسانيد و واجب کرد بر ما از حق ايشان آنچه را که واجب بود
وَصَلَّي اللّهُ عَلي مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَعَلي اَوْصِياَّئِهِ الْحُجُبِ اَللّهُمَّ
و درود خدا بر محمد برگزيده و بر اوصياء در پس پرده اش خدايا
فَکَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ
چنانچه ما را موفق به زيارت مرقدشان کردي پس وعده آنها را نيز درباره ما وفا کن و ما را در جاي ورود آنها وارد کن
غَيْرَ مُحَلَّئينَ عَنْ وِرْدٍ في دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ وَالسَّلامُ عَلَيْکُمْ
نه اينکه ما را از ورود در خانه اقامت و خلود دور سازند سلام بر شما که براستي
اِنّي [قَدْ]قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْئَلَتي وَحاجَتي وَهِيَ فَکاکُ رَقَبَتي مِنَ النّارِ
من شما را مقصود خويش قرار داده و در خواسته و حاجتم به شما تکيه کردم و آن حاجت و خواسته ام آزاديم از آتش دوزخ
وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ في دارِ الْقَرارِ مَعَ شيعَتِکُمُ الاْبْرارِ
و جايگير شدنم با شما است در خانه هميشگي با شيعيان نيکوکارتان
وَالسَّلامُ عَلَيْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَي الدّارِ
و سلام بر شما به خاطر آن شکيبايي که کرديد و چه نيکو است سرانجام آن خانه بهشت ،
اَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فيما
من از شما مي خواهم و آرزومند شمايم درآن چيزهايي که
اِلَيْکُمُ التَّفْويضُ وَعَلَيْکُمُ التَّعْويضُ فَبِکُمْ يُجْبَرُ الْمَهيضُ
دراختيار شما است وتعويض آن برعهده شمااست پس بوساطت شماجوش مي خورد استخوان شکسته
وَيُشْفَي الْمَريضُ وَما تَزْدادُ الاْرْحامُ وَما تَغيضُ اِنّي بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ
و درمان شود شخص بيمار و آنچه در رحم ها زياد گردد يا کم شود همانا من به راز شما معتقدم
وَلِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَي اللّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ في رَجْعي بِحَوائِجي
و به گفتار شما تسليمم و خدا را به شما قسم مي دهم که از اينجا که بازگردم حوائجم را گرفته
وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها وَبِشُؤُني لَدَيْکُمْ
وبرآورده شده و به امضاء رسيده باشد و بدانها کامياب گشته و سختيش رفع شده باشد و نيز درباره کارهايم نزد شما
وَصَلاحِها وَالسَّلامُ عَلَيْکُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ
و اصلاحش را از او خواهم و سلام بر شما سلام خداحافظي کننده اي که حاجتهاي خود را نزد شما سپرده
يَسْئَلُ اللّهَ اِلَيْکُمُ الْمَرْجِعَ وَسَعْيُهُ اِلَيْکُمْ غَيْرُ مُنْقَطِعٍ وَاَنْ يَرْجِعَني مِنْ
و از خدا خواهد که دوباره نزد شما آيد و راهش بسوي شما بريده نشود و نيز خواهم که خدا مرا از

حَضْرَتِکُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ اِلي جَنابٍ مُمْرِعٍ وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَدَعَةٍ
محضر شما به بهترين وجهي برگرداند، برگرداند بسوي جايي سرسبز و خرم و زندگاني وسيع و گوارا
وَمَهَلٍ اِلي حينِ الاْجَلِ وَخَيْرِ مَصيرٍ وَمَحَلٍّ في النَّعيمِ الاْزَلِ
و در خوشي و آسايش تا هنگام رسيدن مرگ و بهترين سرانجام و جايگاه در بهشت پرنعمت ازلي
وَالْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ وَدَوامِ الاُْکُلِ وَشُرْبِ الرَّحيقِ وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍّ
و زندگي آينده و خوراکيهاي هميشگي و نوشيدن شراب و آب پاکيزه و گوارا در چند بار
وَنَهَلٍ لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ وَتَحِيّاتُهُ عَلَيْکُمْ
و يکبار که نوشيدنش خستگي و ملال نياورد و رحمت خدا و برکات و تحيتهاي او بر شما باد
حَتّيَ الْعَوْدِ اِلي حَضْرَتِکُمْ والْفَوزِ في کَرَّتِکُمْ وَالْحَشْرِ في زُمْرَتِکُمْ
تا هنگام بازگشت من به نزد شما و رستگار شدن در زمان رجعت شما و محشور شدن در زمره شما
وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَيْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِيّاتُهُ وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَکيلُ
و رحمت خدا و برکاتش و درودها و تحياتش بر شما باد و او ما را بس است و نيکو
وکيلي است

تقريبا همه مجبورا علايقشون رو بذارن كنار تا به كار هايي كه مجبورن انجام بدن برسن.

مثلا دوست داريم كتاب بخونيم ولي درس داريم يا دوست داريم كه آشپزي كنيم ولي خونه نيستيم چون كلاس داريم و هزار تا مثال ديگه.

كار خوبي كردي نشستي خونه .مطمئنم

همون اول ياددشتتُ‏ توي وب خوان خوندم و بعد ديگه فرصت نشد بيام واسه كامنتيدن (تو بخون تنبلي!)

من كه فعلآ تجربه شاغل بودن ندارم ولي انگار فكرشو مي كنم مي بينم بعدآ اصلآ نمي تونم نقش يك خانم خانه دار صرف رو داشته باشم...

فكر نكنم بتونم بيكار بشينم تووي خونه

ني‏مي‏دونم

تا ببينيم چي ميشه

حالا اصش كوو كار!

سلام

مي دوني،به نظر من هيجان انگيز ترين قسمت بي كار و بي عار بودن اينه كه آدم يه عالمه وقت داره واسه فكر كردن...

از اول امسال باور كن كابوس درس رهام نكرده كه يه بار با خيال راخت بشينم فكر كنم!تازه،تابستونم بايد شروع كنيم درس خوندن و ديگه يكريز تا زمان كنكور...اه...

خوشبحالت!يهو دلم خواست ازدواج كنم!

سلام بزرگوار.

کار براي زن هميشه اين عارضه رو داره که از آرامش او کم مي کنه. نگاه شما به موضوع کار بعد از انصراف از کار باز هم براي من بيانگر همون ساختار سالم زير بناي فکري شماست. چرا که منطقي و کاملا بر اساس اصول ارزشي درباره ش حرف مي زنيد. به دور از آنچه بين غالب زنان ما حتي خانم هاي مذهبي ما رواج داره.

اولا ازين مدت فعاليت خسته نباشيد. قطعا سختي ها مي گذره و آنچه مي مونه خدمتيه که به خلق محروم و گرفتار کرديد. من ازين بابت حقيقتا به سرکار غبطه مي خورم.

ثانيا مهم اينجاست که به محل کار اصلي يعني خانه ورود جدي پيدا کرده ايد. خانه داري نه به معناي ÷خت و پز که به معناي ايجاد محوريت عاطفي ميان اعضا به ويژ همسر، کار خطيريه که حتما شما به خوبي و با کمک حضرت زهرا سلام الله عليها اون رو به انجام مي رسونيد. و خواستگاه يک نسل پاک رو ايجاد مي کنيد.

اما يک گلايه جدي جدي!

اين پاراگراف خدتون رو بخونيد:(از خانواده دور شدن و به تفريح نرفتن و فرصتي براي کتاب نداشتن و وبلاگ رو فراموش کردن و ... از اين قبيل.)

چيزي جا ننداختيد؟ نفرماييد نه. پس فعاليت هاي گرافيکي چي مي شه؟

منتظر هستم ببينم که نوک مدادتون با کاغذ در گير شده. همين هم مي تونه توانايي شما رو بازيابي کنه.

به همسر بزرگوارتون سلام حقير رو برسونيد.

سلام دختر دايي جان نامرد ...

واي دلم براي وبلاگت يه ذره شده بود ...

وبلاگت را نو نوار كردي ، مباركه!

كل متن هايي را كه الان روي وبلاگتن نديده بودم!!

بعد كنكور تلافي ميكنم برام دعا كن ...

يا علي ...

هر وقت هر زني (يا دختري) از شغلش كناره گيري مي كند و به كارهاي منزل و شوهرش بپردازد، روحم شاد مي شود!

بي كاري و بي عاري از حد گذشت جانا

گر تو نمي پسندي علاف باش چون ما