و دست آخر اينكه عشق مثل ستوني است كه كف آن زمين و انتهاي آن در نهايت آسمان است. هر كه را دوست داريم به اين ستون مي آويزيم و آنرا تزيين ميكنيم برخي را پايين تر وبرخي را بالاتر اما همگي به انتها فكر ميكنيم به نهايت آسمان به آخر ستون عشق.
پس عشق دو پاره نيست زميني و آسماني ندارد ما هستيم كه گاهي پايين ستونيم گاهي بالاي ستون. با همه دوستان و محبوبانمان. اما چه خوب است روزي به آسمان برسيم
