"اي پسر عمران! هرگاه بنده اي مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش مي سپرم که گويي بنده اي جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان مي خواند که گويي همه خداي ِ اويند جز من

باران ِ خبر، دانايي انسان رو آشفته مي کنه و وقتي آگاهي کسي آشفته شد خود او هم درمانده مي شه. دانايي ِ پريشان از جهل بدتره چون به هر حال در ندانستن آرامشي هست که در دانستن نيست

استفاده بردم

در ضمن طرح هاي زيباي شما از اسما الحسني را ديدم و لذت بردم

زنده باشي

بدروود