سلام خاله رضوان

اين مجله هايي كه آدم باهاشون بزرگ مي شه، خيلي خاطره انگيزه. حالا خود من با همشهري جوان كمتر، ولي با چلچراغ بود كه اين تجربه رو داشتم. هر هفته خريدن و درگير مسايل روز با زبان طنزش بودن. هيات تحريره اش هم كه جوونهاي دانشجويي بودند هم سن و سال خودم. جشنواره ها، نمايشگاه مطبوعات، شب يلدايي كه جشن مي گرفتن و ...

حالا اينه كه دقيقا مي دونم چي ميگي.

مخصوصا اين كه حوزه هنري علاقه شما هم تو مجله همشهري جوان زياده.

فكر كنم اگر خودتون رو حتما يه روز خاصي موظف كنيد به خريدنش، اونوقت رو روال مي افته و هميشه مي خريد. بعدش هم زمان براي خوندن زياده. حداقلش تو رفت و آمد ها و تاكسي و يه كم از برنامه تلويزيون كم كردن، يا چند دقيقه قبل خواب، يا نمي دونم، بالاخره هركسي يه وقت هاي كوتاه داره واسه خودش ديگه. حق مي دم البته شما خيلي سرتون شلوغه و مسووليت هاي مختلف زيادي داريد. بگرديد اون وسطها به علاقه خودتون هم بها بديد و جاش كنيد