سلام عليکم. ديد من به وبلاگم، ديد مثبتي محسوب ميشه. تا حالا فکر نمي کردم که يک وبلاگ، بتونه تبديل به يک تعلق دست و پا گير بشه. اما نتيجه ي تفکراتم در اين روزهاي اخير، دليل نوشتن اين مطلب شد. اينکه حس کردم دست وبالم رو بسته و منو بيش از حد به خودش وابسته کرده. گرچه: غلام همت آنم که زير چرخ کبود/ ز هر چه رنگ تعلق پذير آزاد است، اما الان ديگه از اين وابستگي ناراحت نيستم.