نظرات ياداشت وبلاگ هاي تعطيل شده ايي که دوستشان داشتم

سلام خواهر خوبم

آجي

بستن بلاگ بي دليل نبود. : من حق نداشتم بيش از اون دردا و غمهامو بريزم تو دل دوستام. من خودخواه شده بودم.

بستن بلاگ عجولانه هم نبود: خيلي ذهن و وقتم رو برد تا به اين نتيجه رسيدم كه بايد با خودم كاري كنم كه هم صادقانه بنويسم و هم

كمتر با حرفام ملتو زجر بدم.

آجي

اين كارو هم كردم نميگم كاملا موفق بود. نه اما از همون لحظه كه پست خداحافظي رو نوشتم تا همين الان كه اواسط كار اين بلاگ جديدمه همچنان پاي اين حرفم موندم كه : من نميخوام برم. ميخوام خودمو بسازم و بيام. ميخوام با ايده هايي ديگه و با حرفايي بهتر و امكيد بخش تر برگردم به جمعتون.
آجي متن اون پست رو (كه شما اسمشو گذاشتي پست خداحافظي ميذارم برات: خودت قضاوت كن... من گفتم دارم ميرم و خدافظ؟)

آجي نگفتم خداحافظ نوشتم به اميد ديدار

پاسخ

سلام. چشم ما روشن!! خوشحالم که دليلي وجود داشته که اگر بي دليل بود جاي دلخوري هم مي بود. بله يادمه چي نوشته بودين. و همينطور يادمه که من چي نوشتم براتون: بنا را بر حلال مي گذارم / و مي گذارم تا انديشه هاي سبز گونه ات / باز جوانه زند / و خداحافظي نه! / سلام مي فرستم برايت...