واااااااااااااي رضوان جون...اگه اين پستت ور كپي كنم توي وبلاگ خودم..دقيقآ حرفاي منه...
کسي در گوش هايم همواره مي گويد: اندکي صبر... . و من چقدر اين نوا را دوست مي دارم
فقط مسئله اينه كه من نمي دونم اصلآ سحري در كار هست يا نه!!
