خلوت من
امسال قسمت نشد به اندازه ی کافی از عزاداریها استفاده کنم. مشهد که بودیم, به خاطر سرمای بیش از حد هوا, فقط هنر می کردیم تا حرم می رفتیم. روزای اول محرم هم توی حرم خبری از روضه و سخنرانی نبود. یا اگه بود, ما ندیدیم. این شد که بهره ی چندانی از این جور مراسم ها نبردیم. وقتی هم برگشتیم اونقدر خسته و کوفته شده بودیم که شب عاشورا به سختی از خونه خارج شدیم وباز هم به سخنرانی مفیدی نرسیدیم. فقط ظهر عاشورا خوب بود. همراه با دسته های عزاداری که هر سال مسیر مشخصی رو طی می کردن, راهپیمایی کردیم. مسافت طولانی ایی که همیشه برای طی کردنش عزا می گرفتم, اما این بار با اشتیاق ازش عبور کردم. دیدن شور و شعف مردم برای عزاداری, خیلی لذت بخش بود. من هم که با دوربین عکاسی رفته بودم و چند تایی عکس انداختم. آدم با دیدن این همه صحنه ی زیبا هنرمند می شد!! توضیح عکس : از مامانش اجازه گرفتم که ازش عکس بگیرم. مامانه هم به پسرش گفت آروم بایست تا این خانم عکستو بگیره. دلم می خواست وقتی که داشت بی خیال و با اشتیاق روی طبلش می کو.بید, ازش عکس بگیرم... نشد. اما خب متاسفانه صحنه های ناهنجاری هم بود که حس می کردم نسبت به پارسال بیشتر شده. خیلی بیشتر از قبل جوونایی رو می دیدم که برای نمایش خودشون اومده بودن! حالا این به کنار, یعضی ها به صورت گروهی و با دوستان اومده بودن و علاوه بر اینکه در عزاداری ها شرکت نمی کردن, به صحبت کردن و خندیدن هم می پرداختن. شاید به همین دلیل بود که امسال بیشتر از سال های پیش از دیدن این انسان های خود نما قلبم به درد میومد...
دردم گرفت از اینکه هنوز پیام امام حسین (ع) به گوش ها نرسیده. ............................................... پانوشت 2: عکسای زیادی گرفتم اما همه شون دیدنی نبودن. بخصوص که هوا هم ابری بود و همه ی عکس ها قدری تیره شدن. با این حال 4 تا از بهترین هاش رو در ادامه مطلب قرار دادم که اگه مایل بودین ملاحظه بفرمایین. دعا هم بفرمایین! دسته های زنجیر زنی - عاشورای 1386- اهواز جمعیت عزادار جلوی آرامگاه علی بن مهزیار - عاشورای 1386- اهواز
ضریح علی بن مهزیار- عاشورای 1386- اهواز این عکس رو قاچاقی گرفتم! گرفتن هر عکس یا فیلمی ممنوع بود. اما من از توی مشهد این جسارتو پیدا کردم که چنین شیطنت هایی بکنم. کی به کیه!! تقدیم به وبلاگ "اندکی صبر..." که از بدو بازگشت من, منتظر سوغاتی بودن! [این سوغاتی همچنان ادامه دارد...] 
آرامگاه علی بن مهزیار اهوازی – عاشورای 1386
دردم گرفت وقتی دیدم همچنان عزادار بودن ها ظاهریه.
دردم گرفت که لباس ها مشکی بودن ولی دل ها عزادار نبود.
دردم گرفت از مظلومیتی که هنوز
بعد از سال ها
ادامه داره...
پانوشت 1: و ادامه دارد... و ادامه دارد...
| Design By : RoozGozar.com |
چه زیبا شدند جملاتم، وقتی برای تو هستند، ای دورترین نزدیکی به من!
دوست می دارمت
