از روزه های نگرفته ام که حساب کنی
تا روزهای نادیده ام،
شبی دراز است.
به درازی یک شب قدر
و بی خواب شدن چشمانی گریان.

یک ماه روزه بودن...
پیش تو نبودن
منتظر بودن...
پشیمان بودن
گریستن...

ماه رمضانم امسال... متفاوت است!

 

- تو لطفی کن و امسال مرا، جور دیگری ببخش... -

 

                                                       

گیرند همه روزه و من گیسویت        جـوینــد همـه هلال و مــن ابرویت
از جملـه ایـن دوازده مـاه تمـام         یک ماه، مبارک است و آن‌هم رویت

التماس دعا...

نوشته شده در شنبه 87/6/9ساعت 7:50 عصر توسط رضوان تو بنویس ( ) | |